Pazartesileri sevmeye çalışıyorum, ama beceremiyorum, aslında benim için pazartesi yok, çünkü hafta tatili yok. Demek ki pazartesi senin bir suçun yok bu resmen bilinçaltımıza şartlanmış bir şey, belki bir nevi refleks de denebilir, pazartesileri sevmeme şartlanması. Bende de var işte bu illetten ama en azından her hafta pazarları tatil yaparsam, pazartesileri çektiğim eziyet boşa gitmeyecek, tek derdim bu(!) . Pazarları tatil olan bir iş istiyorum, hatta hayallerimi büyütüyorum cumartesi de tatil olsun, etrafımda özgür iradesi olan-olabilen, başkalarının acılarından güç almayan, her halta maydanoz olmayan, bir boktan anlasa dahi başka bir boktan anlamadığını idrak edebilen, ufak egolu, özüne saygılı insanlar istiyorum. Ay sonunda da taşınıcam, kafama göre bir ev bulmak istiyorum. Ahanda Türk işçisi, amelesi, çalışan-özgür olmaya çabalayan kadınının wish listi. Biraz yumuşatalım, evde jakuzi de olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder